Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 04-08-2017 r. – 0114-KDIP3-1.4011.209.2017.1.AM

Dotyczy: zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na śniadania piątkowe

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na śniadania piątkowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komandytariuszem C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „C.”, „Spółka”). Zgodnie z przepisami art. 8 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o PDOF zarówno przychody (ust. 1) jak i koszty uzyskania przychodów (ust. 2) spółki niebędącej osobą prawną stanowią przychody oraz koszty odpowiednio każdego z jej wspólników, które określa się proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zysku takiej spółki. Z tego tytułu Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży informatycznej, zajmując się przede wszystkim rozwojem produktów dotyczących działalności marketingowej i reklamowej w Internecie (np. tworzy narzędzia do śledzenia ruchu internetowego oraz doboru odpowiedniej reklamy kontekstowej).

Pracownicy branży informatycznej, w tym również pracownicy C., są narażeni na szereg niekorzystnych dla zdrowia czynników związanych z wielogodzinną pracą biurową przed monitorami. Branża ta jest szczególnie narażona na schorzenia związane z układem krążenia, wadami postawy, znaczącym pogorszeniem się wzroku, jak również na wysoki poziom stresu związany z pracą pod presją czasu (w związku z terminami narzuconymi przez klientów odnośnie realizacji zamówionych projektów), mocną konkurencją w branży etc. Powyższe czynniki mają bezpośredni wpływ na zdrowie fizyczne jak i psychiczne pracowników, co z kolei przekłada się na spadek ich produktywności.

Dlatego też Spółka, w ramach propagowania zdrowego stylu życia i dbałości o kulturę fizyczną osób w niej zatrudnionych, wdrożyła dla swoich pracowników szereg programów, mających na celu ich aktywizację fizyczną, obniżenie poziomu stresu, zachowanie dobrego stanu zdrowia – zarówno fizycznego jak i psychicznego. Działania te – będące w istocie świadczeniami ze stosunku pracy lub pokrewnego – z perspektywy Spółki służą także utrzymaniu pracowników w odpowiedniej kondycji psychofizycznej, co przekłada się na ich lepszą wydajność w pracy, zmniejszoną podatność na wszelkiego rodzaju choroby oraz stres. Innymi słowy programy wdrożone przez Spółkę służą zarówno samym pracownikom, jak również w sposób pośredni pracodawcy.

Jedną z inicjatyw wdrożonych przez C. w tym zakresie jest zapewnienie pracownikom w siedzibie Spółki posiłków w postaci gotowych śniadań, które dostarczane są do siedziby Spółki w każdy piątek (dalej: „śniadania piątkowe”). Prawo do korzystania z tego typu świadczenia jest uregulowane w „Regulaminie Benefitów C.”, stanowiącym wewnętrzną regulację dotyczącą korzyści pracowniczych (jako załącznik do regulaminu wynagradzania). Celem realizacji ww. świadczenia Spółka zawarła z lokalnym dostawcą/usługodawcą (dalej: „Wykonawca”) stosowną umowę ramową na świadczenie usług cateringowych z dnia 10 marca 2017 roku, aczkolwiek tego rodzaju usługi gastronomiczne były świadczone przez ten sam podmiot sporadycznie już wcześniej, aby sprawdzić ich jakość.

Zgodnie z najważniejszymi postanowieniami ww. umowy:

§ 1 Przedmiot Umowy

Przedmiotem Umowy jest świadczenie przez Wykonawcę na rzecz Zamawiającego usług cateringowych, tj. przygotowanie i dostarczenie gotowych posiłków w formie „szwedzkiego stołu” – bufetu z potrawami mięsnymi, wegańskimi oraz wegetariańskimi, dostarczonymi do siedziby Zamawiającego.

§ 2 Sposób wykonania przedmiotu Umowy

1. Usługi cateringowe będą dostarczone Zamawiającemu w każdy piątek w godzinach 08:00-08:30.
2. Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć zamówione potrawy w formie bufetu do siedziby Zamawiającego.

W praktyce, aby oszacować ilość oraz rodzaj posiłków, jakie mają zostać dostarczone w każdy piątek do siedziby Spółki, pracownicy biorą udział w anonimowej ankiecie (Google Forms). Wyniki ankiety wskazują jedynie:

• [ilość] ilu pracowników, spośród wszystkich obecnych w danym dniu, chciałoby skorzystać z piątkowego śniadania w formie bufetu (szwedzkiego stołu);
• [rodzaj] jakiego rodzaju dania są preferowane: dania mięsne (tzw. English Breakfast), dania wegetariańskie, czy dania wegańskie.

Na tej podstawie składane jest następnie zamówienie do Wykonawcy, który zobowiązany jest dostarczyć określoną ilość posiłków określonego rodzaju do siedziby Spółki.

Spółka, jako pracodawca, nie prowadzi dokładnej ewidencji spożytych posiłków w formie bufetu przez indywidualnych pracowników. Trudno zresztą byłoby sobie wyobrazić, w jaki sposób miałaby to robić, skoro śniadania piątkowe mają miejsce w formie bufetu (szwedzkiego stołu). Ww. ankieta jest anonimowa i ma na celu jedynie ustalenie ilości oraz rodzaju posiłków, tak aby móc następnie złożyć w miarę precyzyjne zamówienie.

Ponadto, stosownie do postanowień cyt. umowy:

§ 5 Wynagrodzenie

1. Usługi cateringowe będą świadczone przez Wykonawcę za wynagrodzeniem obejmującym wszystkie koszty wykonania i dostarczenia przedmiotu Umowy.
2. Wynagrodzenie Wykonawcy za realizację usług cateringowych zostanie ustalone na podstawie faktycznego zużycia.
3. Wynagrodzenie Wykonawcy płatne będzie za każdą usługę cateringową dostarczoną danego dnia.
4. Zamawiający dokona zapłaty wynagrodzenia przelewem, na podstawie faktury VAT wystawionej przez Wykonawcę w terminie siedmiu (7) dni od dnia wystawienia FV.

Zatem rodzaj oraz ilość posiłków, jak również zapewne koszty ich sporządzenia (robocizna) oraz dostarczenia do siedziby Spółki, stanowią wewnętrzną kalkulację Wykonawcy.

Faktury wystawiane każdorazowo przez Wykonawcę (zazwyczaj tego samego dnia) zawierają jedynie pozycję „usługa gastronomiczna” – sztuk 1,00 – oraz całkowitą kwotę do zapłaty.

Zasadniczymi celami wprowadzenia tego rodzaju świadczenia, z perspektywy kadry zarządzającej Spółki oraz Wnioskodawcy, były:

• zapewnienie pracownikom zdrowych posiłków w postaci śniadań piątkowych, które sporządzane są wyłączenie ze świeżych składników przez sprawdzonego Wykonawcę (umowa zobowiązuje go w § 5 do sporządzania posiłków najwyższej jakości)
• zintegrowanie między sobą pracowników poszczególnych działów (śniadania mają formę bufetu, tj. stołu szwedzkiego, stanowią okazję do spotkania przed pracą);
• zbudowanie dobrej atmosfery w pracy, zwłaszcza pod koniec tygodnia roboczego, kiedy znaczna część pracowników może odczuwać zmęczenie swoimi obowiązkami;
• wzmocnienie więzów lojalności wobec pracodawcy (Spółki).

Wydatki na śniadania piątkowe zostały poniesione (względnie będą nadal ponoszone) ze środków obrotowych Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ww. wydatki na śniadania piątkowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w odpowiedniej proporcji do jego udziału w zysku Spółki) na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, jako tzw. koszty pośrednie, czyli koszty poniesione celem zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy ww. wydatki na śniadania piątkowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w odpowiedniej proporcji do jego udziału w zysku Spółki) na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, jako tzw. koszty pośrednie, czyli koszty poniesione celem zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy ww. wydatki na śniadanie piątkowe mają na celu zapewnienie pracownikom zdrowych posiłków o odpowiednio wysokiej jakości, zintegrowanie między sobą pracowników poszczególnych działów, zbudowanie dobrej atmosfery w pracy pod koniec tygodnia roboczego oraz wzmocnienie więzów lojalności wobec pracodawcy (Spółki). Tym samym, jak tzw. koszty pracownicze, mają one pośredni związek z przychodami pracodawcy (oraz Wnioskodawcy, w odpowiedniej proporcji).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Uwagi wstępne – przepisy prawa podatkowego:

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PDOF.

W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszelkie wydatki, zarówno te bezpośrednio (koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów), jak i pośrednio (koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów) związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (katalog z art. 23 ust.1 ustawy o PDOF).

W doktrynie oraz praktyce prawa podatkowego wskazuje się, iż aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione (kumulatywnie, łącznie) następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów, lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;

• został właściwie udokumentowany;

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PDOF nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z brzmienia przepisu art. 22 ust. 1 ustaw o PDOF wynika zatem, że kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Wydatki będące przedmiotem niniejszego wniosku:

Bezspornym jest, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty pracownicze związane są ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie stosunek pracy, pracodawca nie ponosiłby wskazanych wydatków).

Jak już była o tym mowa na wstępie, Spółka, w ramach propagowania zdrowego stylu życia i dbałości o kulturę fizyczną osób w niej zatrudnionych, wdrożyła dla swoich pracowników szereg programów, mających na celu ich aktywizację fizyczną, obniżenie poziomu stresu, zachowanie dobrego stanu zdrowia – zarówno fizycznego jak i psychicznego. Działania te – będące w istocie świadczeniami ze stosunku pracy lub pokrewnego – z perspektywy Spółki służą także utrzymaniu pracowników w odpowiedniej kondycji psychofizycznej, co przekłada się na ich lepszą wydajność w pracy, zmniejszoną podatność na wszelkiego rodzaju choroby oraz stres. Innymi słowy programy wdrożone przez Spółkę służą zarówno samym pracownikom, jak również i pracodawcy.

Jedną z inicjatyw wdrożonych przez C. w tym zakresie jest zapewnienie pracownikom w siedzibie Spółki posiłków w postaci gotowych śniadań, które dostarczane są do siedziby Spółki w każdy piątek (dalej: „śniadania piątkowe”). Prawo do korzystania z tego typu świadczenia jest uregulowane w „Regulaminie Benefitów C.”, stanowiącym wewnętrzną regulację dotyczącą korzyści pracowniczych (jako załącznik do regulaminu wynagradzania).

Celem realizacji ww. świadczenia Spółka zawarła z lokalnym dostawcą/usługodawcą (dalej: „Wykonawca”) stosowną umowę ramową na świadczenie usług cateringowych z dnia 10 marca 2017 roku, aczkolwiek tego rodzaju usługi gastronomiczne były świadczone przez ten sam podmiot sporadycznie już wcześniej, aby sprawdzić ich jakość.

Na podstawie tej umowy Wykonawca dostarcza do Spółki określoną ilość posiłków określonego rodzaju w formie bufetu (stołu szwedzkiego). Aby móc w miarę dokładnie oszacować zamówienie, wśród pracowników jest przeprowadzana anonimowa ankieta, która ma na celu wyłącznie ustalenie, jakiej ilości i jakiego rodzaju (mięsne, wegetariańskie, czy wegańskie) posiłki zamówić.

Tak dostarczone posiłki są spożywane przez pracowników wspólnie, co stanowi okazję do spotkania w piątek przed pracą oraz do wzajemnej integracji. Spółka nie monitoruje, kto dokładnie oraz jaką ilość posiłków (ani tym bardziej jakiego rodzaju) spożył.

Zasadniczymi celami wprowadzenia tego rodzaju świadczenia (wydatku pracowniczego), z perspektywy kadry zarządzającej Spółki oraz Wnioskodawcy, były:

• zapewnienie pracownikom zdrowych posiłków w postaci śniadań piątkowych, które sporządzane są wyłączenie ze świeżych składników przez sprawdzonego Wykonawcę (umowa zobowiązuje go w § 5 do sporządzania posiłków najwyższej jakości);
• zintegrowanie między sobą pracowników poszczególnych działów (śniadania mają formę bufetu, tj. stołu szwedzkiego, stanów ą okazję do spotkania przed pracą);
• zbudowanie dobrej atmosfery w pracy, zwłaszcza pod koniec tygodnia roboczego, kiedy znaczna część pracowników może odczuwać zmęczenie swoimi obowiązkami;
• wzmocnienie więzów lojalności wobec pracodawcy (Spółki).

Należy w tym miejscu wspomnieć, że tego rodzaju świadczenia (piątkowe śniadania w siedzibie Spółki) nie mogą być traktowane jako „świadczenie socjalne” (wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o PDOF). Opisane świadczenia są bowiem całkowicie niezależne od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej poszczególnych pracowników, a więc nie spełniają definicji wydatków na działalność socjalną o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Powyższe wydatki poniesione zostały przez Spółkę (w tym również Wnioskodawcę) ze środków obrotowych, są one definitywne oraz zostały właściwie udokumentowane. Mają zatem w ocenie Wnioskodawcy pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą: przyczyniają się do zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów poprzez poprawę atmosfery w pracy, dodatkową integrację pracowników różnych działów, wzmocnienie więzów lojalności wobec pracodawcy.

Nie można przy tym zapominać, iż w branży informatycznej czynnik ludzki – stan zdrowia fizycznego oraz psychicznego pracowników, ich motywacja, współpraca, a także więzy lojalności wobec pracodawcy – ma zasadnicze znaczenie, zwłaszcza w mocno konkurencyjnym otoczeniu. Atmosfera w pracy, porozumienie między pracownikami, lojalność wobec pracodawcy budują więzi w ramach zespołu, którego praca ma wpływ na przychody pracodawcy. Brak z kolei tego rodzaju czynników mógłby przełożyć się na słabszą jakość i wyniki pracy, względnie na decyzję o zmianie pracodawcy (biorąc pod uwagę olbrzymi popyt na usługi informatyków i programistów).

Reasumując należy wskazać, iż opisane na wstępie w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki na tzw. śniadania piątkowe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w odpowiedniej proporcji do jego udziału w zysku Spółki) na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, jako tzw. koszty pośrednie, czyli koszty poniesione celem zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/